Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անուանիութիւն

վանկեր՝ ան•վա•նի•ու•թյուն

Ստուգաբանություն

անվանի լինելը, մեծանունություն ◆ Ի՜նչ զարհուրելի Ոդիսականով պետք է անցնել, հասնելու համար այն բանին, որ նայած տաղանդին, կոչվում է համբավ, մոդա, ռեպուտացիա, անվանիություն, հռչակ, հասարակական համակրանք։ (Օնորե դը Բալզակ

մեծանունություն, հանրահռչակություն, հռչակավորություն, ականավորություն, նշանավորություն, համբավավորություն, բարձրահռչակություն, հռչակահամբավություն, մեծանունություն, հանրահայտնիություն, երևելիություն, հանրահայտություն, հանրաճանաչություն, հանրածանոթություն, քաջանունություն, հռչականունություն, համբավաշատություն, բազմահամբավություն, բազմահռչակություն, բարձրանունություն, (հնց․)՝ հոգնահռչակություն, գերահռչակություն, հոյահռչակություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։