Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•տաշ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

չտաշած, չհղկած, չկոկած ◆ Միշտ ձև եմ տվել անտաշ քարերի։
կոպիտ, տգեղ, անհարթ, տձև շինված
(փխբ․) անքաղաքավարի, կոշտ ու կոպիտ, անկիրթ, գռեհիկ ◆ Գլուխը հաստ, ծուծը բարակ, անտաշ, կոպիտ, ո՛չ վարպետ էր տեսել, ո՛չ վարժարան։ (Խաչատուր Աբովյան)

Բաղադրյալ բառեր
անտաշություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Неотёсанный (ru) ‎(Neotjósannyj), Неотёсанный (ru) ‎(Neotjósannyj), неотёсаный (ru) ‎(neotjósanyj), некультурный (ru) ‎(nekulʹturnyj), грубый (ru) ‎(grubyj), неотёсанный человек (ru) ‎(neotjósannyj čelovek) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։