անտեղյակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑntɛʁˈjɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•տեղ•յակ 

Ածական

1. ոչ տեղյակ, տեղեկություն չունեցող ◆ Նրանք եկան ու կանգ առան զրուցողների մոտ՝ չվճռելով մտնել քաղաք, դեռ անտեղյակ, թե ինչ է կատարվում այնտեղ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
2. անծանոթ, անգետ, ծանոթություն՝ անհրաժեշտ գիտելիք չունեցող ◆ ՈՒ անտեղյակ մահին-չարին՝ հավքերն ուրախ սեր կերգեն։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ

1. անծանոթ, անգետ, անիրազեկ, անգիտակ, անլուր:

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։