Jump to content

աշխարհակալություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑʃχɑɾhɑkɑlutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ աշ•խար•հա•կա•լութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. աշխարհակալ լինելը
  2. պետություն, որի մեջ մտնում են շատ երկրներ, մեծ տերություն ◆ 636 թվից սկսած հանդես եկավ արաբական աշխարհակալությունը: (Հակոբ Մանանդյան)
  3. աշխարհակալելը
  4. նվաճողական քաղաքականություն, նվաճողականություն ◆ Իսկ Պետրոս Մեծը... գտավ հայերի մեջ բոլոր այն հատկությունները, որ կարող էին նպաստել նրան աշխարհակալությունները դեպի արևելք տարածելու։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. կայսրություն
  2. տիրակալություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]