ապացույց

Հայերեն

Գոյական

վանկեր՝ ա•պա•ցույց

անհերքելի փաստ, փաստարկ, որևէ բանի ճշմարտությունը
որպես ճշմարտություն ընդունվող տվյալների հիմամբ նոր ճշմարտության սահմանելուն ծառայող մտահանգման եղանակ (տրամ.)
(իրավգ․) ցանկացած փաստական տվյալներ, որոնց հիման վրա օրենքով որոշված կարգով հետաքննության մարմինը, քննիչը, դատախազը, դատարանը պարզում են քրեական օրենսգրքով նախատեսված արարքի առկայությունը կամ բացակայությունը, այդ արարքը կասկածյալի կամ մեղադրյալի կողմից կատարելը կամ չկատարելը և մեղադրյալի մեղավորությունը կամ անմեղությունը, ինչպես նաև՝ գործի ճիշտ լուծման համար նշանակություն ունեցող այլ հանգամանքներ

փաստ, փաստարկ, փաստարկություն, ապասովթ (հնց․), ցուցական, ցուցականություն, ցուցություն պատճառաբանություն, վկայություն

Բաղադրյալ բառեր
ապացուցական ապացուցանել ապացուցել ապացուցվել ապացուցում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ probation, proof, argument գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ доказательство (ru) ‎(dokazatelʹstvo), свидетельство (ru) ‎(svidetelʹstvo), подтверждение (ru) ‎(podtverždenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։