Հայերեն

ՄՀԱ: [arak]

վանկեր՝ ա-ռակ

Գոյական

(գրկն․) արձակ կամ չափածո այլաբանական երկ՝ բարոյախոսական, երգիծական կամ ծաղրական բովանդակությամբ
(հնց․) դժվարիմաց այլաբանություն, մեկնության կարոտ հանելուկ
(խսկց․) իմաստալից խոսք, առած
խայտառակություն, նախատինք
Մուշ, Պոլիս, Պապեն, Սեբաստիա՝ նախատական խոսք, հայհոյանք, հանդիմանություն ◆ Առակ չմնաց՝ տվավ։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Առակ չթողեց՝ տղուն գլխուն թափեց։ (Կարապետ Գաբիկյան)

Ղարաբաղ՝ առակ դառնալ, լինել - խայտառակվել ◆ Ամենքի առջև առակ դառնաք։ (Հրաչյա Աճառյան)
առակ դարձնել, շինել - խայտառակել, ծաղրի առարկա դարձնել
Ղարաբաղ՝ առակ անել - խայտառակել
Նոր Նախիջևան՝ առակ ելնել - ամոթը կորցնել ◆ Առկե ելած տղա։ (Հրաչյա Աճառյան)
առկե հանել - անպատկառ դարձնել ◆ Տղին առկե հանեցիր։ (Հրաչյա Աճառյան)

Բաղադրյալ բառեր
առակաբան առակագիր առակախոս առակապատում առակասաց

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ parable, fable գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ басня (ru) ‎(basnja), притча (ru) ‎(pritča) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Արարատյան՝ վարած հողի առը ◆ Վարած ցելի ակոսի առակումը գլուխըփափուկ հողի վրա դրած հանգստանում են։ (Պերճ Պռոշյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։