առակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [arak]

վանկեր՝ ա-ռակ 

Գոյական

առակ1[խմբագրել]

  1. (գրկն․) արձակ կամ չափածո այլաբանական երկ՝ բարոյախոսական, երգիծական կամ ծաղրական բովանդակությամբ
  2. (հնց․) դժվարիմաց այլաբանություն, մեկնության կարոտ հանելուկ
  3. (խսկց․) իմաստալից խոսք, առած
  4. խայտառակություն, նախատինք
  5. Մուշ, Պոլիս, Պապեն, Սեբաստիա՝ նախատական խոսք, հայհոյանք, հանդիմանություն ◆ Առակ չմնաց՝ տվավ։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Առակ չթողեց՝ տղուն գլխուն թափեց։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. առած (գրկն․)
  2. անեկդոտ
  3. մասալ (բրբ․)
  4. խայտառակություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
  1. Ղարաբաղ՝ առակ դառնալ, լինել - խայտառակվել ◆ Ամենքի առջև առակ դառնաք։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. առակ դարձնել, շինել - խայտառակել, ծաղրի առարկա դարձնել
  3. Ղարաբաղ՝ առակ անել - խայտառակել
  4. Նոր Նախիջևան՝ առակ ելնել - ամոթը կորցնել ◆ Առկե ելած տղա։ (Հրաչյա Աճառյան)
  5. առկե հանել - անպատկառ դարձնել ◆ Տղին առկե հանեցիր։ (Հրաչյա Աճառյան)

առակ2[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. Արարատյան՝ վարած հողի առը ◆ Վարած ցելի ակոսի առակումը գլուխըփափուկ հողի վրա դրած հանգստանում են։ (Պերճ Պռոշյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։