առանձին
Արտաքին տեսք
Հայերեն
Ածական
վանկեր՝ ա·ռան·ձին
- նույն կարգի ուրիշ բաներից զատված, անջատված՝ ուրիշների թվում ինքնուրույն
- մյուսներից զատված որևէ բանի համար, հատուկ
- համապատասխան ավելի մեծ միավորի մեջ չմտնող, ինքնուրույն
- յուրահատուկ, յուրատեսակ
- զատ, անջատված, բաժանված (հնց․)
- որոշ, մի քանի, ինչ-ինչ
- մենակ, միայնակ
- (լեզվբ․) ըստ որոշ հայագետների՝ Կորյունի մոտ նշանակում է առանձին տառանշան
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- մենակ, մեկուսի, միայնակ, ինքն իրեն
- մտովի, յուրովի
- զատ, անջատ, առանձնակի, ջոկ, բաժան
- տարորոշ, տարանջատ (հզվդ․)
- ուրույն
- հատուկ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- առանձին բան չէ ― կարևորություն չունի
- առանձին խոսել մեկի հետ ― 1. գաղտնի, ուրիշներից ծածուկ բանի մասին խոսել մեկի հետ։ 2. մեկի հետ հաշիվ մաքրել
- առանձին մնալ ― այլ դիրք գրավել, մեկուսանալ
- առանձին֊առանձին ― առանձնաբար
Թարգմանություններ | |
|
Մակբայ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- մենակ, մեկուսի, միայնակ, ինքն իրեն
- մտովի, յուրովի
- զատ, անջատ, առանձնակի, ջոկ, բաժան
- տարորոշ, տարանջատ (հզվդ․)
- ուրույն
- հատուկ
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։