առասպել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [araspel]

վանկեր՝ ա•ռաս•պել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Կազմված է առ- նախածանցով՝ առանձին չգործածված * (ա)սպել արմատից, որ ծագում է բնիկ հնդեվրոպական * spel «արտահայտիչ խոսել» արմատից. հմմտ. գոթերեն sill «պատմություն, ասք, զրույց, առասպել, առակ», հին անգլերեն spell «պատմություն, խոսք, քարոզ»։

Գոյական

  1. հին ժողովրդական զրույց աստվածների ու դիցաբանական հերոսների և աշխարհի ու կյանքի ծագման մասին
  2. (գրկն․) ժողովրդական բանահյուսության վիպերգական ժանրերից մեկը, որի մեջ գերբնական ու չափազանց ձևով արտացոլվել են հնագույն ժողովուրդների կյանքի կարևորագույն դեպքերը, աշխարհի վերաբերյալ մարդկանց պատկերացումներն ու ըմբռնությունը
  3. (փխբ․) անհավատալի, չափազանցված մտացածին բան
  4. (փխբ․) չիրականացված՝ իբրև առասպել հիշվող բան ◆ Իմ առաջին սիրո առասպելը մնաց։
  5. առակ
  6. առած
  7. տե՛ս դիցաբանություն
  8. հեքիաթանման հրաշապատում
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. առասպելաբանություն, դիցաբանություն
  2. ավանդություն, ավանդազրույց, զրուցավեպ, ավանդավեպ, դիցավեպ, պատմազրույց, զրույց
  3. հանելուկ, պրոբլեմ
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. Թբիլիսի՝ կամակոր, համառ ◆ Առասպել մարթ է։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
  2. Նոր Նախիջևան, Նոր Ջուղա, Սեբաստիա՝ անբարոյական ◆ Առասպել բաներ մի ասի։ (Հրաչյա Աճառյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։
  • Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։