առատաբուխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ռա•տա•բուխ  

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. առատորեն բխող, հորդաբուխ ◆ [Խոսքերը] առատաբուխ վտակի նման վազում էին նրա շրթունքներից։ (Րաֆֆի) ◆ Ցայտում էր վեր առատաբուխ մի շողշողուն շատրվան։ (Մկրտիչ Խերանյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. առատ, հորդաբուխ, հորդառատ, առատահոս, հորդահոս,
  2. առատածոր, առատածորան, հորդածորան, հորդագնաց։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]