Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ռար•կա•յա•կա•նութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

առարկայական լինելը
(փիլ․) հասկացություն, որ նշանակում է, որ որևէ երևույթ, գործողություն, վիճակ և այլն կապված է առարկաների հետ կամ ինքն է հանդիսանում (դառնում) առարկա սուբյեկտի գործունեության մեջ ներգրավվելու միջոցով

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ materiality գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Предметность (ru) ‎(Predmetnostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։