առեղ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑˈrɛʁ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ռեղ 

Ստուգաբանություն

Կազմված է առ- նախածանցով՝ բնիկ հնդեվորապական * եղ հիմքից՝ * ei-el- (* ei- «ձող, գերան»՝ * el ածանցով). հմմտ. լիտվերեն ielekstis, լատվիերեն ielukši, iłknis «առեղ» (հայ-բալթյան զուգաբանություն). * eie > ե անցման համար հմմտ. * treies > երեք։

Գոյական

1. Բալու, Էվերիկ՝ սայլի թափքի ներքևի փայտերից յուրաքանչյուրը, որի գլուխները ամրացվում են բարձերին ◆ Առեղների վրա ձգված կոլտնտեսականը երկար երասանը ձեռքի մեջ հավաքելով ցատկեց ներքև։ (Քրիստափոր Թափալցյան)
2. սայլը լծին միացնող երկճղի ձողը ◆ Ուսուցիչը ընկավ սարայի կտուրից սայլի առեղի վրա։
3. անվի լիսեռի ծայրը
4. քեղի

Հոմանիշներ

1. սռնակալ, ականոց, միջանիվ, սամի, քեղի

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։