առեղ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑˈrɛʁ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ ա•ռեղ 

Ստուգաբանություն

Կազմված է առ- նախածանցով՝ բնիկ հնդեվորապական * եղ հիմքից՝ * ei-el- (* ei- «ձող, գերան»՝ * el ածանցով). հմմտ. լիտվերեն ielekstis, լատվիերեն ielukši, iłknis «առեղ» (հայ-բալթյան զուգաբանություն). * eie > ե անցման համար հմմտ. * treies > երեք։

Գոյական

1. Բալու, Էվերիկ՝ սայլի թափքի ներքևի փայտերից յուրաքանչյուրը, որի գլուխները ամրացվում են բարձերին ◆ Առեղների վրա ձգված կոլտնտեսականը երկար երասանը ձեռքի մեջ հավաքելով ցատկեց ներքև։ (Քրիստափոր Թափալցյան)
2. սայլը լծին միացնող երկճղի ձողը ◆ Ուսուցիչը ընկավ սարայի կտուրից սայլի առեղի վրա։
3. անվի լիսեռի ծայրը
4. քեղի

Հոմանիշներ

1. սռնակալ, ականոց, միջանիվ, սամի, քեղի

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ дышло (ru) ‎(dyšlo), оглобля между двумя лошадьми при парной запряжке (ru) ‎(ogloblja meždu dvumja lošadʹmi pri parnoj zaprjažke) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։