Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ առ•նը•վել

Ստուգաբանություն

Եվդոկիա, Նոր Նախիջևան, Պոլիս, Վան՝ անպարկեշտ խոսակցությունից ամոթ, պատկառանք զգալ, ամաչել, պատկառել ◆ Առնվեցա, խպնեցա։ (Հրաչյա Աճառյան)
Երզնկա, Եվդոկիա, Էվերիկ, Խարբերդ, Կարին, Ղարաբաղ, Մուշ, Նոր Ջուղա, Պոլիս, Սեբաստիա, Սիվրիհիսար, Վան, Տարենտե, Ուրմիա՝ ծանր խոսքից՝ նկատողությունից վիրավորվել, նեղանալ ◆ Չեղնի թե խոսքես առնվար, հանաք կանիմ։ Սահակ Ամատունի ◆ Հլա մի բան չասած՝ շուտ առնվում ա։
Խոտուրջուր՝ վառվել ◆ Հոտ է գալիս, կաթի տակը առնվել ա։ Մհ
Սեբաստիա՝ գրավվել
Հավարիկ՝ թթու, տտիպ բանից ատամները բռնվել
Մալաթիա՝ սրդողել
Նոր Նախիջևան՝ ցրտահարվել, ցրտահար լինել ◆ Ականջս առնվեցավ։ (Հրաչյա Աճառյան)
շրջապատվել, շրջափակվել ◆ Նա օրինակ բերեց Արճեշ բերդաքաղաքը, որ այժմ չորս կողմից առնված է ջրով։ (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ purchase գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ обидеться (ru) ‎(obidetʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։