առոգանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑrɔɡɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ռո•գա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հուն. prosdia, լատ. dicto, ռուս. дикция, произношение, ի ձայնես ոգել, ասել ըստ եղանակի առաջիկա իմաստից

Գոյական

  1. առոգանելը, առոգանվելը
  2. խոսքի, նախադասությունների, բառերի, վանկերի ընդհանրացված արտասանության եղանակը, բառի կանոնավոր արտասատությունն ըստ շեշտի, հարցման և բացականչության պահանջների
  3. (թատր․) ճիշտ` կանոնավոր շեշտադրությամբ և ելևէջումներով արտաբերումը
  4. (ոճբ․) արտասանության եղանակ. հնչերանգ
  5. ընթերցանության արվեստ, ուսմունք ընթերցման կանոնների մասին
  6. (երաժշտ․) դիկցիա, բառերի պարզ և հասկանալի արտասանելու աստիճանը, որը երգչական (վոկալ) վարպետության շատ կարևոր կողմերից մեկն է հանդիսանում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. արտասանություն, արտաբերություն, հնչում հակցենտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
  • Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։
  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։