Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ռում

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

առնելը, առնվելը
(լեզվբ․) բառը մի հայտնի իմաստով, ձևով, քերականական կարգով գործածելը
այն երևույթը, երբ բառը կամ նրա փոփոխված ձևը կիրառելիս ունենում է տարբեր (բառային, քերականական) նշանակություններ, մինչդեռ առանձին վերցրածը նա կարող է ադ նշանակությունը չունենալ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ seizure, capture, occupancy, occupation, sense, buy, purchase, insert in գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ взятие (ru) ‎(vzjatije), занятие (ru) ‎(zanjatije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։