առուտուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ռու•տուր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. տե՜ս առևտուր ◆ Մարդ գնում է առուտուրի, հավաքում են՝ քաշում սրի։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. առուտուրը կանգնել, կաննել - առևտուր չունենալ, ապրանքը չծախվել ◆ Առուտուրը կանգնեցավ, բանս լավ չի գնում։ (Գարեգին Սևունց)
  2. առուտուրը հերն ու մեր չունի - առևտուր անողը կարող է խաբել անկախ գնորդի մոտիկությունից, բարեկամությունից
  3. առուտուր անել-առևտրով զբաղվել ◆ Գուցե այս վերջին առուտուրն անեմ, գուցե կաշառեմ աստծուն ու ազգիս։ Հովհաննես Թումանյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]