ասլան

Վիքիբառարան-ից

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ աս•լան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. տե՛ս առյուծ ◆ Գիլի պես ու ասլընի պես մարթիք է կուլ տալի։ (Գարեգին Սևունց)
  2. (փխբ․) քաջ, ուժեղ, կտրիճ ◆ Ողորմած հոգի հերդ գործի մեջ ասլան էր։ (Ակսել Բակունց)
  3. (նորբ․) սրտոտ մարդ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ասլան դառնալ, կտրել - շատ քաջ, անվախ դառնալ ◆ Տաքցան, ասլան կտրեցան։ Ահ ◆ Վարդիթերի երեսին մտիկ տալով՝ ասլան էր դառել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Քեզի պես ասլան կտրինք, գալ պատռինք։ Ահ
  2. ասլանի բերան ճղող - քաջ, կտրիճ ◆ Սա մի ասլանի բերան ճղող մարդ էր, օխտը հարամու դեմ գնացող։ Մաթևոս Դարբինյան
  3. ասլանի կաթ, ասլնի կաթ - օղի, ոգելից խմիչք ◆ Սփռոցը քուրսու վրա բաց արավ, ասլանի կաթը մեջտեղ դրեց։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Թող խմեն ասլանի կաթը ու ասլան դառնան ու հիրար գզեն։ (Խաթաբալա)
  4. ասլանի սիրտ ունենալ - քաջ, անվախ լինել ◆ Եկել էր ճոճկանցի Խուդին, որ ասլանի սիրտ ուներ։ Հովհաննես Թումանյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։