ասուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ աս•ուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ասելու՝ խոսելու ունակությամբ օժտված։
  2. մարդ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ասական, խոսուն (ասելու ունակությամբ օժտված)
  2. տե՛ս մարդ
  3. (նորբ․) խոսող էակ՝ մարդ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։