աստառ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ աս•տառ  

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. պարսկերեն āstar:

Գոյական

  1. Հաճն՝ զգեստի՝ վերմակի և այլն տակի կողմից կարված կտորը
  2. զգեստի՝ կտորի տակի՝ ոչ երեսի կորմը
  3. երկաթուղագծի պաստառի տակի խավը, որի վրա լցնում են խճավազը
  4. ներկի տակի խավը, որի վրա քսում են բուն ներկը
  5. Նոր Նախիջևան՝ խաղաթղթի ետևի կողմը ◆ Թուղթին աստառին վրա նշան են դրել։ (Հրաչյա Աճառյան)
  6. Սեբաստիա՝ բարակ կտավ
  7. (փխբ․) որևէ գործի ներքին՝ ոչ ակնհայտ կողմը ◆ Մենակ բանի էրեսն է տեսնում ու էնքան աչկ չունե, վուր աստառն էլ տնտղե։ (Գարեգին Սևունց)
  8. տե՛ս ասպառ
  9. (հրտ․) նուրբ ստվարաթղթի կամ խիտ թղթի շերտ, որն ունի գրքի բլոկի կռնակի լայնություն ու բարձրություն և կպցվում է գրքապանակի կռնակի մեջտեղ ներսի կողմից, երկու կողերի միջև

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Ղարաբաղ՝ աստառը ծըկծըկոտ լինել - ընդունված օրենքին՝ կարգերին դեմ լինել ◆ Կոլխոզը տըրա տեղը չի, աստառը ծըկծըկոտ ա։ (Ձեռագիր)
  2. աստառը շուռ տված - դավանանքը՝ համոզմունքը փոխած ◆ Աստառը շուռ տված մարդ ա։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։