ավան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑˈvɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աւան

վանկեր՝ ա•վան 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ պարթևերեն āvān:

Գոյական

1. ոչ մեծ բնակավայր, գյուղ (սովորաբար որևէ քաղաքի կամ գյուղի մոտ և նրա մասը համարվող)
2. չպատստպարված բնակավայր, գյուղ, շեն (պատմ․)
3. (ճրտրպ․) (շին․) Հին Հայաստանի խոշոր քաղաքները սովորաբար շրջապատվում էին արվարձաններով, որոնք մեծանալով վեր էին ածվում քաղաքից անկախ բնակավայրերի` Ավան

Հոմանիշներ

1. շեն, գյուղաքաղաք, ավանագյուղ, ավանշեն (հզվդ․)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
ավանաբնակ ավանագլուխ ավանային ավանատիպ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ поселок (ru) ‎(poselok), поселение (ru) ‎(poselenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։