ավանդույթ

Հայերեն

Ստուգաբանություն

լատ․ traditio - փոխանցում

• ՄՀԱ՝ [ɑvɑnˈdujtʰ]

վանկեր՝ ա•վան•դույթ 

Գոյական

1. պատվականորեն հաստատված կարգ, օրենքի ուժ ստացած սովորույթ ավանդություն (տրադիցիա)
2. (բրգ․) սովորույթի տարատեսակ (կամ ձև), որն աչքի է ընկնում հատուկ կայունությամբ և նախորդ սերունդներից ժառանգված վարքի ձևերը անփոփոխ պահելու մարդկանց նպատակաուղղված ջանքերով
3. (պաշտանվ․) տե՛ս սովորույթ

Հոմանիշներ

սովորություն, ծես, հնավանդություն, ադաթ (խսկց․), փոխորդություն (հնց․) (տրադիցիա)

Արտահայտություններ

ավանդույթ դառնալ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ custom, tradition գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ традиция (ru) ‎(tradicija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։