ավեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈvɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աւեր
վանկեր՝ ա•վեր
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն avērān «ավերված, քանդված», պարսկերեն vērān «ավեր»։
Ածական
- ավերակ, ավերված, քարուքանդ եղած ◆ Մի շենը լավ ա, քանց էրկու ավերը։ (Տիգրան Նավասարդյան)
- Խոտուրջուր՝ վնաս, չարիք
- Կիլիկիա՝ վատ, բատահամբավ ◆ Ավեր մարդ է։ (Հրաչյա Աճառյան)
- անբան և ապաշնորհ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ավերված, ավերած, ավերուն (քարուքանդ եղած)
- տե՛ս ավերածություն
- տե՛ս ավերակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ավեր անել - ավերել, քարուքանդ անել ◆ Էն դո՞ւ չասիր՝ գնամ Սասուն,․․․ Հայոց երկիր ավեր անեմ։ Հովհաննես Թումանյան
- ավեր ըլել - ավերվել
- ավեր ուրագ - ուրագի տեսակ, որ օգտագործվում է փուշ կտրելու և այլ նպատակների համար
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Գոյական
- ավերածություն
- ավերակ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։