ավտոմատ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑvtɔˈmɑt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ավ•տո•մատ 

Ստուգաբանություն

< автомат < հուն. automatos ինքնաշարժ

Գոյական

1. մեքենա (սարած, հարմարանք և այլն), որ գործում է հատուկ մեխանիզմի օգնությամբ՝ առանց մարդու անմիջական մասնակցության, ինքնաշարժ
2. (փխբ․) անգիտակցորեն՝ մեքենայորեն գործող մարդ
3. (ռազմ․) ձեռքի ինքնաձիգ փոքրիկ գնդացիր
4. նույնն է՝ ավտոմատ֊հեռախոս
5. նույնն է՝ ավտոմատիկ

Հոմանիշներ

1. (տեխ․) ինքնաշխատ
2. (հզվդ․) ինքնեկ, յուրաշարժ (մեքենա (սարած), որ գործում է հատուկ մեխանիզմի օգնությամբ՝ առանց մարդու անմիջական մասնակցության և կատարում է ծրագրավորված գործողություններ
3. տե՛ս ինքնաձիգ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ автомат (ru) ‎(avtomat) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։