ավրուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•վ(ը)•րուկ 

  1. Մուշ, Պոլիս՝ տե՛ս ավերուկ մանր դրամ ◆ Ավրուկ չունիմ։ (Ձեռագիր)
  2. ստոր, անարգ, վատ ◆ Չեմ գիտե, ի՞նչ ավրուկ կընիկ է։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։