Հայերեն

ՄՀԱ՝ [ɑˈtɑʁd͡z]

Արտասանություն

վանկեր՝ ա•տաղձ

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * dlg՛h-՝ * del- «ճեղքել, տաշել» արմատից. հմմտ. սերբերեն dlaga «ոսկոր կապելու տախտակ», լեհերեն բարբառային dłozka «տախտակամած», այլև՝ հին անգլերեն telga «ճյուղ, ոտք»։

Գոյական

շինարարական և ատաղծագործական փայտը որպես հումք
առհասարակ, մշակման ենթակա փայտեղեն
որևէ բան պատրաստելուն, ստեղծելուն և այլն ծառայող նախանյութ (փխբ․)

Հոմանիշներ

շինվածանյութ, նյութ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
ատաղձագործ ատաղձագործարան ատաղձարան ատաղձարար ատաղձափայտ ատաղձագործական ատաղձագործություն ատաղձանման ատաղձավաճառություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ timber գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ лесоматериал (ru) ‎(lesomaterial), материал (ru) ‎(material), сырье (ru) ‎(syrʹje) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։