արա

Հայերեն

վանկեր՝ ա•րա 

Ձայնարկություն

1. Ագուլիս, Արարատյան, Կարճևան, Ղարաբաղ՝ Կաղապար:խսցկ ձայնակցություն, ադա, ա՛յ տղա ◆ Արա, այ տղա է՜յ։ ◆ Արա, ո՞ւր ա պանիրը։ (Ակսել Բակունց)

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ արա2 Ստուգաբանություն Գոյական Կարին, Վան՝ արանքը, մեջը ◆ Երկու եզ արան մտնի՝ ջուխտըմ չարխըցու կը հանե։ ◆ Գիրը երկու մատիդ արան բռնե։ Ահ ◆ Նա խոտի արան կծկվեց։ (Ջավախեցի) Ուրմիա՝ շուրջը, շուրջբոլորը ◆ Տըսավ, վուեր արան խամուշ ի,․․․ յավաշկլիկյ տուռը պացեց։ Ժվ Ախլքալաք՝ ճեղք, անցք ◆ Դռանը արայեն կաշե։ Հոմանիշներ Արտահայտություններ Ուրմիա՝ արանը կռել - որոշ տարածություն կտրել ◆ Հես վուեր մըղա արան կռին, Շհարեն խեյլի զատացան։ Ժվ Խարբերդ՝ արանին հաց փրթել - մեկին կործանել արանուն ջուր չանցնել - խիստ մտերիմ լինել արանուն սև կատու անցնել - իրար հետ գժտված լինել Բաղադրյալ բառեր Թարգմանություններ Թարգմանություն Աղբյուրներ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։