արարատվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾɑɾɑtˈvɛl]
վանկեր՝ ա•րա•րատ•վել
Բայ
- (նորբ․) (բնստ․) Արարատ դառնալ, իբր՝ հավերժանալ ◆ Կան դարերի վերքից նայող, խեղված քարեր, Կան շնչավոր, մարդու նման գերված քարեր, Ու սրտերում արարատված քար լռություն։ Սիլվա Կապուտիկյան ◆ Ոնց կթաքցնես մայր ծովից հազիվ մի բուռ մնացած... Վեր արարատված յոթ լեռնապարից մեն մի՝ Արագած։ Հովհաննես Շիրազ
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։