արեգակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾɛˈɡɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•րե•գակ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- Ղարաբաղ՝ արեգակնային համակարգության կենտրոնական երկնային լուսատուն, արև
- այդ լուսատուի արձակած լույսը և ջերմությունը
- ուրիշ համակարգությունների կենտրոնական մոլորակները
- փայլուն շողշողուն պայծառ բան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- արեգակ, արեգ, արփի, արփագունդ, շեմս (գրք.), ջահ (փխբ․), հրարփի (հզվդ․), հուրհրանք (ծածկ.), արևակն (հնց․), բեզակ (հնց․), բեզեկ (հնց․), փայեթոն (հնց․), փայիթոն (հնց․), հեփեսոս (հնց․), երկնային ճանապարհորդ (հնց․), երկնային ջահ (հնց․), մեծ լուսավոր (հնց․), տվնջյան լուսատու (հնց․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- (փխբ․) արեգակի կտոր -շատ գեղեցիկ, չքնաղագեղ ◆ Արեգակի կտոր մի աղջիկ տեսա։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Սեբաստիա՝ արեգակի երեսը սևել - բացահայտ ճշմարտությունը ուրանալ, ստել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։