արմատական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾmɑtɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ար•մա•տա•կան
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- արմատի հատուկ
- արմատի վրա կամ մոտ գտնվող
- իբրև արմատ ծառայող, արմատ հանդիսացող
- (լեզվբ․) բառարմատ հանդիսացող, արմատ ներկայացնող
- սկզբնական հիմք հանդիսացող ◆ Արմատական հիվանդություն
- (փխբ․) կտրուկ, վճռական, սպառիչ ◆ Խնդրի արմատական լուծում
- (փխբ․) կարևորագույն, առաջնակարգ նշանակություն ունեցող
- տե՛ս հիմքային (քիմ․)
- (քղք․) վճռական բարեփոխումների կողմնակից (ռադիկալ)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- արմատական բառ - տե՛ս պարղ բառ
- արմատական բառարան - բառարան, որի մեջ հավաքում և ստուգարանվում են տվյալ լեզվի արմատները
- արմատական կերպով - հիմնովին, իսպառ, բացաձակապես
- արմտական նշան - տե՛ս արմատանշան
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։