Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•րունք Արարատյան, Մուշ, Շիրակ, Տարենտե՝

արյունահեղություն, մարդասպանություն ◆ Թե մի մատաղ սրտիկ կոտրես... յոթն արունք է։ (Ավետիք Իսահակյան)
ընդհարում, ծեծկռտոց, կռիվ ◆ Մարուքանց տունը արունք ա... խնամիները խոստացած ջհեզը չեն տվել։ Սահակ Ամատունի
Մուշ, Շատախ, Ջավախք՝ արյան վրեժ
տե՛ս արյուն

արնքի գին - տե՛ս արնի գին
անունք(ը) մտնել - տե՛ս արյունը մտնել ◆ Ախ, հիվանդ եմ, մեկը չունեմ կարեկից, իզուր տեղը իմ արունքս մի մտնի: (Շերամ) ◆ Հազար ափսոս իմ ղշիս, որ նհախ տեղը արունք մտա: (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ◆ Էստա մարդու արունք հընչի՞ մտար: ՍԾ
արունք ծով անել - տե՛ս արյուն անել ◆ Թագավոր թուր հանեց զարկեց, արունք ծով արեց: (Ակսել Բակունց)
արունքը վճարել Սասուն՝ - սպանվածի համար արյան գին վճարել ◆ Սասունում արունքը վճարելու ժամկետը սահմանվում է 15-30 օր։ (Եղիազար Կարապետյան)
արունքը տալ - արյան գինը վճարել
արունքի տակ մտնել - սպանության պատճառ դառնալ

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։