արքայություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾkʰɑjutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ար•քա•յու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. թագավորություն ◆ Եթե ոչ ... ինչո՞ւ պիտի կորչեր արքայությունը նրանց և ավերակի վերածվեր երկիրըը Նաիրի։ Եղիշե Չարենց
  2. ըստ կրոնական պատկերացումների՝ վայր, որտեղ «արդարների» հոգիները երանավետ կյանք են վայելելու ◆ Ու էդպես մեռավ արդար ծերունին, ինքն արքայության գնաց երկնքում, իսկ մեզ խնդության տվեց էս կյանքում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Մեռնողին արքայություն ասենք, ապրողին մխիթարության (Ավետիք Իսահակյան)
  3. (փխբ․) երջանիկ ու հանգիստ ապրելու տեղ՝ պայմաններ
  4. Դրախտային կյանք, երանելի վիճակ, երանություն ◆ Հրատապ շուրթերը հանդիպեցան իրար և արքայությունը մի վայրկյան իչավ երկնքի վրա։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (կրոն․) երանություն, դրախտ, եդեմ, երկինք, վերին սիոն, վերին երուսաղեմ վերնասիոն, վերնաքաղաք, վերնաքաղաքամայր
  2. տե՛ս թագավորություն
  3. տե՛ս երջանկություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]