արքունի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾkʰuˈni]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ար•քու•նի
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- (հնց․) արքային պատկանող, արքայի, թագավորական ◆ Ահա... և արքունի պարտեզը բարձրացանք։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Եվ հիմա ավելի քան երբևէ հրամայական է մեծացնել արքունի բանակը։ Ստեփան Զորյան
- պետական ◆ Արամ ընտրած էր այդ յաթնանուն ցանկեն գրագետ մը, ուսուցիչ արքունի վարժարանաց մեջ։ Տիգրան Կամսարական
- արքունիքին վերաբերող՝ հատուկ, արքունիքին պատկանող, արքունիքի ◆ Նրանց ետևից գալիս են արքունի սպասավորներ և եղջյուրներ են բաժանում ժողովրդին։ (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- արքունական, արքենի
- արքայական, թագավորական, կայսերական, արքենի, արքունական
- տե՛ս պալատական
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Արքունի Դուռ - արքունիք ◆ Նա այդ գործով գնաց Արքունի Դուռը: Դերենիկ Դեմիրճյան
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |