Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•փեղ•ց(ը)•փեղ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

վայրիվերո, տակից գլխից, խենթ ու խելառ ◆ Ափեղցփեղ խոսել։
անպարկեշտ, հայհոյական ◆ էս պատճաոով կարելի ա նրա գիժ խոսքերը մոռանալ, նրան ներել ու էսպես ափեղցփեղ, հայվարա խոսողի բերանը ցխել որ իր չափը ճանաչի։ (Խաչատուր Աբովյան)

կցկտուր, անկապ, անկապակից, անհարիր, անշաղկապ, անկանոն, անկցորդ, անհարակից, հատուկտոր, հատուկտիր, կիսատպռատ, կտրացնող (գվռ․)
աղցիփեղց, վայրիվերո, անիմաստ, խենթուխելառ (խսկց․), խլե-փլե (բրբ․)

Բաղադրյալ բառեր
ափեղցփեղություն

անհեթեթ, անմիտ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ несуразный (ru) ‎(nesuraznyj), вздорный (ru) ‎(vzdornyj), нелепый (ru) ‎(nelepyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

անվայել, անպարկեշտ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ неприличный (ru) ‎(nepriličnyj), непристойный (ru) ‎(nepristojnyj), бранный (ru) ‎(brannyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

անհեթեթ կերպով
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ несуразно (ru) ‎(nesurazno), вздорно (ru) ‎(vzdorno), нелепо (ru) ‎(nelepo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

անվայել կերպով
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ неприлично (ru) ‎(neprilično), непристойно (ru) ‎(nepristojno), бранно (ru) ‎(branno) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։