բազմաձայնություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑzmɑd͡zɑjnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բազմաձայնութիւն
վանկեր՝ բազ•մա•ձայ•նութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- տե՛ս բազմահնչություն
- բազմաձայն լինելը
- (երաժշտ․) երաժշտության այնպիսի կազմություն, որն իրենից ներկայացնում է միաժամանակ հնչող երկու կամ ավելի տարբեր մեղեդիների (մելոդիկ գծերի) միասնություն
Հոմանիշներ
[խմբագրել]պոլիֆոնիա (մի քանի ինքնուրույն ձայների կամ մի գլխավոր և մի քանի երկրորդական ձայների միաժամանակ ներդաշնակ հնչումը) (երժշտ․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։