Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բազ•մի•մաստ

Ստուգաբանություն

(հնց․) շատ իմաստուն, շատ խելացի, իմաստալից, խորիմաստ
(լեզվբ․) մեկից ավելի իմաստ ունի ◆ Հայերենը հարուստ է բազմիմաստ բառերով։
բազմանշանակ, շատ բան նշանակող, խորհրդավոր ◆ Աղջիկը… չէր ցանկանում իր բազմիմաստ հայացքը դարձնել դեպի երիտասարդը։ (Րաֆֆի) ◆ Ծերուկը Բարսեղի խոսքին չպատասխանեց, այլ միայն բազմիմաստ ժպտաց։ (Անահիտ Սահինյան)

Բաղադրյալ բառեր
բազմիմաստություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ ambiguous գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։