Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բալ•լադ

Ստուգաբանություն

<баллада <պրովանս. ballada պարերգ

(գրկն․) քնարական փոքրիկ վիպերգ, որի մեջ բանաստեղծը հաղորդում է ոչ միայն իր հույզերն ու մտքերը, ահլևդ դրանք առաջացնող դեպքերը, երևույթներն և այլն ◆ Ով սիրում է ժողովրդի լեգենդներն ու բալլադները… ականջ կանի նա հաճույքով էս հնդկական հին զրույցին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բալլադ քսանվեցի մասին Եղիշե Չարենց
ձայնական կամ գործիքային երաժշտական երկի մի տեսակ (երժշտ․)
միջնադարում այսպես էր կոչվում պարն ուղեկցող սովորական պարզ երգը (պարերգը) հետագայում՛ պատմողական բնույթի երգերը
դաշնամուրի կամ այլ նվագարանի (գործիքի) համար գրված, հիմնականում պատմողական բնույթի ստեղծագործություն

վիպերգ (քնարական չափածո ստեղծագործություն, հաճախ հերոսական բովանդակությամբ)

Բաղադրյալ բառեր
բալլադ բալլադագիր բալլադագրություն բալլադային բալլադանման բալլանոց

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ Ballad ռուսերեն՝ баллада (ru) ‎(ballada) գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ баллад (ru) ‎(ballad) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։