բախվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Բայ

վանկեր՝ բախ•վել 

  1. բախել-ի կրավորական և չեզոք
  2. իրար դիպչել, զարկվել, սրերը բախվել ◆ Պարզած սրերն սկսեցին զրնգալ իրար բախվելով։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. դեմ առնել, հանդիպել ◆ Խնդրատուն բախվեց պետի չինովնիկական անտարբերության։ (Սովետական Հայաստան)
  4. ընդհարվել, կռվել ◆ զորքերը բախվեցին իրար (Գրական թերթ)
  5. հակադրության հակամարտության մեջ լինել, հակադրվել, ◆ Իրար էին բախվում քաղաքի և գյուղի տարբեր դասակարգերի ու դասերի շահերը։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. զարկվել, զարնվել, ընդհարվել, բախել, դիպչել, կպչել, շփնալ (բրբ․), իրար դիպչել
  2. տե՛ս ծեծկվել
Արտահայտություններ[խմբագրել]

շահերը բախվել


Աղբյուրներ[խմբագրել]