բակլա

Հայերեն

Բակլա

• ՄՀԱ՝ [bɑkˈlɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բակլայ

վանկեր՝ բակ•լա 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ արաբերեն baqla:

Գոյական

1. լոբազգիների ընտանիքին պատկանող պարենային և կերային բույս ◆ Գետից այն կողմը նրանց հայրական բոստաններն էին՝ բակլայի, կարտոֆիլի և դդումի անսպառ բերքով։ (Ակսել Բակունց)
2. այդ բույսի ունդը
3. (աշխգր․) բակլազգինների ընտանիքին պատկանող մկիմյա խոտաբույս
4. (խոհր․) կանաչ-խակ վիճակում ունդերից պատրաստում Են ապուրներ, աղցաններ, առանձին կերակուրներ, խավարտներ, թթու դնում, պահածոյացնում

Հոմանիշներ

1. եգիպտոլոռ (բսբ․), գերմաստ, գերմիկ (լոբազգիների (ընդավորների) ընտանիքին պատակնող բույս և նրա ունդը)
2. կլմպոտիկ (թիթեռնածաղկավորների ընտանիքին պատկանող բույս)

Արտահայտություններ

1. առաջնորդը ես եմ, բակլան խաշած եմ ցանում - տե´ս քմահաճ, քեֆս ինչ ուզի՝ այն կանեմ, տերը ես եմ
2. բակլայի ջուր դառնալ - դաժան կերպարանք ունենալ
3. բակլայի պատիճ
4. բակլայի հատիկ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bean, broad bean գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ боб (ru) ‎(bob) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։