բաղդադի

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑʁdɑˈdi]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բաղ•դա•դի 

Գոյական

1. Արարատյան, Գանձակ, Թբիլիսի՝ միջնորմին կամ առաստաղին խփվող բարակ փայտե ձողեր՝ վրան սվաղելու համար, կավար, նույնն է՝ հերձան

Հոմանիշներ

1. նույնն է՝ հերձան

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ дранка (ru) ‎(dranka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Գոյական

1. Արարատյան, Թբիլիսի, Հավարիկ, Ղարաբաղ, Մուշ, Ջավախք՝ կանանց մետաքսե ծաղկավոր գլխաշոր ◆ Իմ բաղդադին ալ կուզեմ, բարակ մեջքիս շալ կուզեմ։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Բաղդադի աղլուխը․․․ երկու հետ դոշին խաչմերուկ քաշեց։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Գոյական

1. Արարատյան, Գանձակ՝ ուրախ ու արագ պարեղանակ ◆ Գեդեոնը բաղդադուրի էր պարում։ (Խաթաբալա) ◆ Մի բաղդադի ածա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Գոյական

1. Չարմահալ՝ հաստ թաղիքից ու կապերտի կտորից պատրաստված հարմարանք, որով ծածկում են էշի մեջքը

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։