Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բաղդասութիւն

վանկեր՝ բաղ•դա•սութ•յուն

Ստուգաբանություն

(հնց․) շարահյուսություն ◆ Բաղդասությունը քերականության այն մասն է, որ ուսուցանում է, թե ինչպես պետք է առանձին բառերը միմյանց հետ կապակցել, որ հասկանալի և կարգավորյալ նախադասություն կազմվի։ Պալասանյան
տե՛ս շարադասություն
շարադրություն
բաղադրություն
շարահյուսություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։