բանադրել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•նադ•րել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (եկեղ․) բանադրանքի, նզովքի ենթարկվել, նզովել
  2. (փխբ․) պարսավել, հանդիմանել, մեղադրել ◆ Ատենապետ ընտրվելուն հետևյալ օրը բանադրեց մեկը։ Հակոբ Պարոնյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. նզովել, անիծել (բանադրանքի ենթարկել)
  2. տե´ս մեղադրել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]