Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•նուկ

բանուկ1

Արաբկիր, Նիկոմեդիա, Պոլիս՝ շատ անցուդարձ տեղի ունեցող, ուր շատ երթևեկություն է լինում ◆ Կմտնես փողոցները խռիվ ու բանուկ, Իբրև թե աֆիշ ես հանգիստ բաժանում։ Եղիշե Չարենց ◆ Բանուկ փողոց։ (Հրաչյա Աճառյան)
(խսկց․) աշխատասեր, գործունյա ◆ Ոսկանը բանուկ մարդ է։
Պոլիս՝ (հզվդ․) հաջողակ ◆ Բախտդ բանուկ է։ (Անահիտ Սահինյան) ◆ Նա բանուկ բախտ ունի։ (Հրաչյա Աճառյան)
գործածական (հնց․)
(հզվդ․) շատ գործ կատարող, բանող, գործող ◆ Բանուկ ու ճարտար դուն ունիս ձեռքեր։ Ռափայել Պատկանյան
(հզվդ․) ճկուն, խելացի, հնարամիտ, հնարող ◆ Ոսկերչյանը վերին աստիճանի վառ ու բանուկ երևակայություն ուներ։ Լևոն Միրիջանյան
աշխատող, գործող, բանող ◆ Չունիմ զրահավոր բանուկ շոգենավ։ (Ջիվանի)
Նոր Նախիջևան՝ ճարտար, ճարպիկ ◆ Բանուկ ձեռքեր ունի։ (Հրաչյա Աճառյան)

(նորբ․) փողոցի շատ երթևեկելի մաս

մարդաշատ, բազմագնա (հզվդ․), բազմագնաց, բազմակոխ, բազմաբանուկ, վարուն (խիստ երթևեկություն ունեցող) (ճանապարհ, փողոց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ busy գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ бойкий (ru) ‎(bojkij), оживленный (ru) ‎(oživlennyj), везучий (ru) ‎(vezučij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։