Jump to content

բանտարգելություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑntɑɾɡɛlutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բանտարգելութիւն

վանկեր՝ բան•տար•գե•լութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. բանտային արգելանք, կալանք, բանտում արգելված լինելը ◆ Իմ բանտարգելության մասը բաժանված էր քրեական ծանր հանցավորների մասից։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]