Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բառակապակցութիւն

վանկեր՝ բա•ռա•կա•պակ•ցութ•յուն

Ստուգաբանություն

(լեզվբ․) երկու կամ ավելի բառերի կապակցությունը որպես քերականական ու իմաստային ամբողջություն ◆ Դրանք էլ անջատվում էին ճիշտ այնպես, ինչպես այլ այլ բառակապակցություններով արտահայտված տրոհվող որոշիչներն ու պարագաները։
տե՛ս բառակապակցում

բառազուգորդություն, բառազուգորդում, բառահյուսություն (երկու կամ ավելի բառերի կապակցությունը որպես քերականական ու իմաստային ամբողջությունը) (լեզվբ․) (հզվդ․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ phrase գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ фраза (ru) ‎(fraza) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։