բառարան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Գոյական

վանկեր՝ բա•ռա•րան 

  1. (նորբ․) գիրք, որի մեջ որոշ կարգով (սովորաբար այբբենական) ամփոփված են տվյալ լեզվի բառերն իրենց իմաստով, բացատրությամբ, թարգմանությամբ, ստուգաբանությամբ ◆ Այդ գիշեր մեծ տանջանքով և անդադար բառարաններին նայելով թարգմանեց մոտ երկու երես։ (Նար-Դոս)
  2. որոշ գրքերի առանձին բաժին, որի մեջ տրվում են բառերն իրենց բացատրություններով
  3. (խսկց․) տե՛ս բառապաշար ◆ Երանոսը բաժակաճառ ասավ… գյուղական բառարանում հայտնի բոլոր գեղեցիկ խոսքերով։
  4. ոչ մասնագետ (ոչնպրոֆեսիոնալ) դերասաններից կազմված թատերախումբ

(Նաիրի Զարյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. բառագիրք (լեզվբ.), բառգիրք, բառալույծ գիրք (հնց․), քրսին (բրբ․), բառ(ա)տետր, բառ(ա)գրքույկ (փոքր)
  2. բառգիրք, բառագիրք
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։