Jump to content

բավարարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑvɑɾɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•վա•րա•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. բավարարելը, բավարարվելը, գոհացում
  2. (փխբ․) հատուցում

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. բավականություն, հագուրդ, բավարարվածություն (բավարարված լինելը)
  2. տե՛ս գոհություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. բավարարություն տալ, պատճառել - բավարարել, գոհացնել ◆ Գարեգինը բավարարություն տվեց նրա հարցին։ Լևոն Միրիջանյան
  2. բավարարություն ստանալ - բավարարվել, գոհանալ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]