բարբառագիտական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾbɑrɑɡitɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բար•բա•ռա•գի•տա•կան
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- բառբառագիտության, բառբառագետին հատուկ, վերաբերող ◆ բարբառագիտական ժողովածու
- բառբառագիտությամբ զբաղվող
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- բարբառական (բառբառագիտության հատուկ, վերաբերող, բառբառագիտությամբ զբաղվող)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- բարբառական քարտեզ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։