Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բար•դի

Գոյական

(բսբ․) ուռազգիների ընտանիքին պատկանող, բարձր, սլացիկ ծառ ◆ Բայց իմ սրտում ինչպես իմ լեռներում արևակեզ խորունկ արմատ է արձակել Արմավիրի բարդին։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Հասակդ չի ծփում բարդու պես։ (Ավետիք Իսահակյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ poplar գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тополь (ru) ‎(topolʹ), высокий (ru) ‎(vysokij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։