Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարեբախտութիւն

վանկեր՝ բա•րե•բախ•տութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

բարեբախտ լինելը, բարեբախտ վիճակ՝ դրություն, անսպասելի մեծ հաջողություն ◆ Վաթսուն տարի օտարության մեջ ապրելուց հետո նա բարեբախտություն ունեցավ իր կյանքի վերջին տասնամյակը ապրելու ու ստեղծագործելու հայրենի երկրում։ ◆ Մեծ բարեբախտություն, — ասաց Վասակը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
բարեբախտ դեպք, զուգադիպություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ good luck գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ счастье (ru) ‎(sčastʹje) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։