Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րե•գործ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

բարիք գործող, բարի գործ կատարող, լավություն անող, հանրօգուտ գործեր կատարող ◆ Միշտ երախտագետ մեր ազգը հայոց, նրան հռչակեց ազնիվ բարեգործ։ Հովհաննես Թումանյան
(սոցաշխ․) ֆիզիկական և իրավաբանական անձ, որը իր միջոցները քաղաքացիներին և իրավաբանական անձանց անշահախնդիր անհատույց կամ արտոնյալ պայմաններով փոխանցելու, աշխատանքներն անշահախնդիր կատարելու, ծառայություն մատուցելու, այլ աջակցություն ցուցաբերելու կամավոր գործունեություն է ծավալում

բարերար, երախտագործ, երախտաբար, երախտավոր, երախտաշնորհ, բարեսեր (բարի գործ կատարող (մարդ), բարիք գործող)

Բաղադրյալ բառեր
բարեգործական բարեգործել բարեգործություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ benefactor գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ благотворитель (ru) ‎(blagotvoritelʹ), благодетель (ru) ‎(blagodetelʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։