Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րե•լի

Ստուգաբանություն

Գանձակ՝ (հնց․) բարիքներով լի, լիառատ, պտղառատ, արգասաբեր, հուռթի տե՛ս բարելից ◆ Տաք ու բարելի երկրներ։ Հովհաննես Թումանյան
Ալաշկերտ, Կարին՝ առատ, ճոխ ◆ Բարելի սեղան նստես որդկերանցով։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
Թբիլիսի՝ պտղատու ◆ Բարելի ծառ է։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ обильный (ru) ‎(obilʹnyj), богатый (ru) ‎(bogatyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։